Eerst zoals eerder gezegd de gpsmap62 st erop gezet kaarten geladen en op naar het avontuur. Eerst wat onwennig zo'n lichte motor sinds mijn brommer motorcross gebeuren in de jaren 80 niet meer gehad, toch een grote kerel van 100 kilo met 20 kilo bagage, niet vooruit te branden, maar ooit van een wijze man uit Vriezeveen geleerd het gaat om de kogel niet om het geweer, met de honda transalp die ik heb en de africatwin 750 ook het geval. Gewoon genieten en slow pace. Nou dat is het in Marokko zeker. Het gaat om water en brandstof. We zijn allemaal goed beschermd van handschoenen helm body protector crosslaarzen etc, we lijken voor de mensen wel ruimtewezens daar. Het grappige is dat een 250cc een relatieve grote motor is voor de begrippen van daar.
We rijden veel mensen steken de hand op, we zien kamelen dromedarissen geiten mensen van alle pluimage jee kerel denk ik wat een ander land wat een totaal andere ervaring dan de Noordkaap van Vorig jaar. Bedenkende dat het nog geen eens een jaar geleden is dat ik daar naar toe ging.
Deze reis zou later ook weer spiritueel worden, reizen brengt dat bij mij in ieder gaval met zicht mee, even los van alles wat je normale bestaan is, werken werken zorgen voor gezin en geld je verantwoordelijkheid naar je werkgever noem het maar op, de bagage die ik bij me had was een vierde van vorig jaar Noordkaap. De bagage van Stress was hoger gezien het feit dat mijn werkgever in zeer zwaar weer zat en het niet geheel zeker was of ik nog een baan zou hebben bij thuiskomst.
Het rijden is altijd lekker, zeker met lekkere temperaturen in Marokko. De gastvrijheid die ik ervaar, en ook een stuk gevoel wat daarbij een rol speelt is de lijn door de gehele vakantie heen, op een paar kleine dingen ipv high 5 een stomp op mijn zere hand van een k>>*&^t Puber van 15 na heb ik alleen maar goede herinneringen aan de mensen.
We gaan de stad uit, wat een hectiek, wat een geuren wat een totale chaos, alles van een stad waar ik een hekel aan heb komt hier aan bod, dampende oude auto's scooters Docker Scooters die bruine walmen uitstoten, auto's uit mijn jeugd: Renault 5 Peugeot 405, 504 en Ford Transits razen langs je heen Motoren met een laadbak meloenen, stalen plaatmateriaal en zeer divers qua uiterlijk. Ja dit is Marokko GAAF!!!!
Na wat handgebaren van Soroush en Leon gaat de kaart op een steen, dit gaat niet goed zegt Soroush, die moet nog wennen aan de koers die we rijden op basis van Gpsmap62ST. Na wat overtuiging gaan we door allerlei steegjes weggetjes heen, ja eindelijk we zijn de stad uit op naar het atlas gebergte.
We gaan eerst een even op zoek naar wat te eten en te drinken, water in de camelbacks tanken waren al direct vol getankt ready to go.
Soroush wordt niet lekker we besluiten eens te stoppen en wat te acclimatiseren. Na wat gegeten te hebben voelt Soroush nog steeds niet lekker, Romano en ik (Edwin) gaan in de omgeving op zoek naar een wild kampeer plek. Een uur later de balance opgemaakt uit een paar plekken in het hoofd en gs achtergelaten gaan we terug naar Soroush en Leon. Ondertussen weer wat gegeten en is Sorousch weer opgeknapt. Gelukkig maar is niks waard. We beseffen ons dat we goed water moeten blijven drinken in dit klimaat en we helpen elkaar ook dit te herinneren. Tijd voor de eerste nachtrust.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten